В давние-предавние времена в деревне Шаджег, что неподалёку от Бухары, жили муж и жена. Вот в один из дней родились у них мальчики-близнецы. Одного из сыновей назвали Абугалисина, а второму дали имя Абулхарис.
Абугалисина отличался от других детей острым умом и был мудр не по годам. А вот Абулхарис, хоть и был близнецом Абугалисина, всё же совершенно не походил на брата своими способностями к учёбе.
Прошло ещё несколько лет. Главные герои Абугалисина и Абулхарис, запершись в темной пещере, в течение года получают новые знания
Далее Абугалисина, уже обладая невероятно большими знаниями и способностями, начинает помогать обычному жителю города Халвафрушу – облегчает его труд, увеличивает доходы, а также сводит его с возлюбленной – дочерью падишаха, тем самым делает их счастливыми. А брат Абулхарис, предпочитая преследовать только свои интересы, служит падишаху и свои знания использует лишь для осуществления собственных злых намерений.
Абугалисина совершает добрые дела в каждом шагу, поэтому и побеждает Абульхариса.
Борын-борын заманда Бохара шәһәре янындагы Шәҗегъ дигән авылда бер ир белән хатын яшәгән.
Көннәрдән бер көнне боларның игезәк малайлары туа. Балаларның берсенә – Әбүгалисина, икенчесенә Әбелхарис дип исем бирәләр.
Әбүгалисина үзенең үткенлеге, зирәклеге белән башка балалардан аерылып тора. Әбелхарис, Әбүгалисина белән игезәк булса да, зирәклек һәм булдыклылык ягыннан туганы шикелле үк түгел иде.
Тагын берничә ел үтеп китә. Ике туган бер ел дәвамында мәгарәгә кереп белем алалар.
Шуннан, Әбүгалисина инде гаять зур белемгә һәм сәләтлкә ия булгач, гади халык вәкиле хәлвәфрүшкә булыша. Аның керемен арттыра, сөйгәне − патша кызы белән очраштырып, аларны бәхетле итә.
Әбелхарис, киресенчә, үзен генә кайгырта, патшага хезмәт итә, белемен ул бары тик начар ниятләрен тормышка ашыру өчен генә файдалана. Әбүгалисина һәр адымыңда яхшылык кыла, шуңа Әбелхарисны да җиңә.
Алган белемең кешеләр бәхетенә, матурлыкка, мәхәббәткә, гаделлеккә, яхшылыкка хезмәт итәргә тиеш.
